Ga naar inhoud


Nog even over die nieuwe Facebookvoorwaarden


Gast RSS-bot

Aanbevolen berichten

post-facebook-wall.pngVorige week blogde ik Facebookdisclaimer tegen de nieuwe voorwaarden van de dienst, waarbij Facebook en passant tot een open stad werd uitgeroepen en het bedrijf het Statuut van Rome inzake het internationaal strafgerechtshof om de oren kreeg. Seriously, wtf. Maar wat zijn de nieuwe voorwaarden van Facebook nu en wat betekent dat in de praktijk?

Bij online diensten voor consumenten zijn er eigenlijk twee zaken écht belangrijk: wat mogen ze met je spullen en wat mogen ze met je privacy? (Dat ze nergens voor aansprakelijk zijn, dat de voorwaarden op elk moment mogen wijzigen, dat het Weens Koopverdrag uitgesloten is en dat je je kind ‘Zuckerberg’ als tweede naam moet geven, dat zeggen ze allemaal.)

Allereerst dus maar het “wat mogen ze met je spullen”, wat hier dus betekent met je teksten, foto’s, video’s en dergelijke die je uploadt naar Facebook. Het antwoord in het kort: alles. In het lang:

For content that is covered by intellectual property rights, like photos and videos (IP content), you specifically give us the following permission, subject to your privacy and application settings: you grant us a non-exclusive, transferable, sub-licensable, royalty-free, worldwide license to use any IP content that you post on or in connection with Facebook (IP License). This IP License ends when you delete your IP content or your account unless your content has been shared with others, and they have not deleted it.

Het is gebruikelijk dat hierbij staat “to use as necessary to deliver the service” maar dat staat er niet. In theorie mag Facebook dus je foto’s en statusupdates op mokken en t-shirts afdrukken of verkopen aan de roddelpers. Of ze dat ooit echt zouden doen is vers twee, maar het mag.

(Detail: je behoudt formeel je auteursrechten op wat je uploadt maar Facebook krijgt een onbeperkt gebruiksrecht, juridisch net wat anders dan “Facebook eist je auteursrechten op”).

Oh ja, en je moet niet gek opkijken als je jezelf ineens op een billboard terugziet met het Facebooklogo erbij:

You give us permission to use your name, profile picture, content, and information in connection with commercial, sponsored, or related content (such as a brand you like) served or enhanced by us. This means, for example, that you permit a business or other entity to pay us to display your name and/or profile picture with your content or information, without any compensation to you. If you have selected a specific audience for your content or information, we will respect your choice when we use it.

Met je privacy ligt het wat complexer. Hier is een apart privacybeleid voor dat zo lang is dat ik niet goed weet waar te beginnen. En als er dan ook nog reutelzinnen over “passionate about creating engaging and customized experiences for people” in voorkomen dan weet je al: hier kan weinig goeds uit voortkomen.

De opmerkelijkste is dat wanneer een ander iets doet met jouw naam, gezicht of ander persoonsgegeven, Facebook daarmee mag werken comform die ander zijn privacy-instellingen. Leuk dus als je een keer op de foto staat bij een “privacy is dead, get over it”-hippie.

Bezoek je een website met Like-knop, of een website met een Facebook-koppeling, dan wordt dat doorgegeven en geregistreerd. Ook als je nergens op klikt. (En ik weet niet wat er gebeurt als je toevallig uitgelogd bent van Facebook, wordt het dan toch ergens geregistreerd en achteraf alsnog gekoppeld als je weer inlogt?)

Oh en partners (zoals WhatsApp, veronderstel ik) mogen hun gegevens aan Facebook geven en Facebook mag daar dan ook lekker mee werken.

Verder wil de mobiele app een héle zwik informatie hebben, waaronder verplicht je GPS-locatie (tijd voor een spoofingfeature dus). Maar gelukkig, adverteerders krijgen alleen maar geanonimiseerde data.

Mag dat allemaal? Ja en nee. Enerzijds ja, want je bent er ooit mee akkoord gegaan dat Facebook haar voorwaarden mocht wijzigen en bovendien, je kúnt weg. Anderzijds nee, want het gaat hier om privacygerelateerde zaken en daar moet apart toestemming voor worden gevraagd, en die toestemming moet ook nog eens op elk moment in te trekken zijn. (Hoewel ze dan wel mogen zeggen, prima maar dan wegwezen.) En bovendien, je kunt praktisch gezien helemaal niet weg, dat is een te grote sociale afgang voor de gemiddelde gebruiker.

Arnoud

Kent u onze boekenserie Deskundig en praktisch juridisch advies al? Webwinkels, hosting, software, security en meer!



Bron/Auteur: Arnoud Engelfriet
Link naar reactie
Delen op andere sites


Maak een account aan of log in om te reageren

Je moet een lid zijn om een reactie te kunnen achterlaten

Account aanmaken

Registreer voor een nieuwe account in onze community. Het is erg gemakkelijk!

Registreer een nieuwe account

Inloggen

Heb je reeds een account? Log hier in.

Nu inloggen
  • Wie is er online   0 leden

    • Er zijn geen geregistreerde gebruikers deze pagina aan het bekijken
×
×
  • Nieuwe aanmaken...