Ga naar inhoud


Waarom betalen we ook weer een thuiskopieheffing?


Gast RSS-bot

Aanbevolen berichten

icon150.jpgEen lezer vroeg me:

Al tijden betalen we extra geld voor lege cd’s en tegenwoordig voor harddisks en dus opslagmedia in ‘t algemeen. Dat omdat we allemaal diefstal van muzikanten en filmmakers plegen blijkbaar. Als ik nou dus extra geld betaal, dan zou ik zeggen dat ik daarmee het recht gekocht heb te mogen stelen van die muzikanten. Waarom betaal ik anders? En als ik nou nooit iets steel, dan moet ik nog steeds extra betalen; dat is toch niet eerlijk?

Het is niet zo dat je een thuiskopieheffing betaalt om illegaal kopiëren te compenseren. De thuiskopieheffing op opslagmedia is ingevoerd ter compensatie voor legaal kopiëren. Of nou ja, ze zijn legaal omdát je een thuiskopieheffing afdraagt.

De thuiskopie is een Duitse uitvinding uit 1965. Toen kopieerapparatuur (stencilmachine, bandrecorder en dergelijke) steeds populairder werd, begonnen rechthebbenden zich te beklagen over al dat gekopieer dat zonder hun toestemming werd gepleegd met hun werken. Je kunt dan twee dingen doen als wetgever: het toestaan of het verbieden.

Verbieden werd niet wenselijk geacht, omdat je dan als rechthebbende bij particulieren thuis “achter de voordeur” zou moeten handhaven en dat werd gezien als een te grote inbreuk op de privacy van die particulieren. Natuurlijk kun je zeggen, we verbieden het zonder handhaving maar opzettelijk een dode letter in de wet zetten is niet zo’n prettig idee. Je ondergraaft dan ook het respect voor het auteursrecht *kuch* bij de gebruikers van werken.

Toestaan dan maar. Maar wat doe je dan met de gederfde inkomsten door gemiste verkopen van originelen? Tsja, dan zetten we daar maar een belasting op, een heffing die vervolgens onder de armenrechthebbenden wordt verdeeld. Dit doen Buma/Stemra (voor componisten) en SENA (voor artiesten), en ik blijf me verbazen dat de radio-playlists leidend zijn bij het verdelen van die vergoeding.

Vervolgens werd voor het gemak de heffing opgelegd aan de verkopers van blanco media, omdat die ze eenvoudig aan de consument konden doorberekenen. Dat leidde tot een vrij grofmazig instrument, dat misschien nog wel werkte toen je op een cassettebandje alleen muziek kon opnemen maar vandaag de dag wat gek aandoet met een mediaspeler met harde schijf van meer dan een terabyte.

Het was precies de discussie over de hoogte van die heffing – en hoe je omgaat met illegale kopieën – die ertoe geleid heeft dat we een downloadverbod hebben gekregen. De discussie begon in Nederland met de vraag of je een vergoeding voor kopiëren uit illegale bron mag meerekenen in de thuiskopieheffing en hoe hoog die dan mag zijn. Men kwam er niet uit en besloot dit aan het Hof van Justitie voor te leggen, die met de verrassende reactie kwam dat kopiëren uit illegale bron helemaal niet mág, laat staan dat je er dan een thuiskopieheffing ter compensatie voor mag heffen.

In januari is de thuiskopieheffing verlaagd als gevolg van deze uitspraak, en wel met maar liefst 30%. Het resterende bedrag dient dus nu uitsluitend ter compensatie van kopieën die je uit legale bron maakt.

Dat dit niet goed werkt en buitengewoon oneerlijk voelt als je géén populaire muziek of films downloadt, erken ik meteen. Maar juridisch gezien is het alternatief om kopieerapparatuur te verbieden of zware DRM en draconische antikraakwetten in te voeren. Dan liever een falend heffingsysteem.

Arnoud

Kent u onze boekenserie Deskundig en praktisch juridisch advies al? Webwinkels, hosting, software, security en meer!



Bron/Auteur: Arnoud Engelfriet
Link naar reactie
Delen op andere sites


Maak een account aan of log in om te reageren

Je moet een lid zijn om een reactie te kunnen achterlaten

Account aanmaken

Registreer voor een nieuwe account in onze community. Het is erg gemakkelijk!

Registreer een nieuwe account

Inloggen

Heb je reeds een account? Log hier in.

Nu inloggen
  • Wie is er online   0 leden

    • Er zijn geen geregistreerde gebruikers deze pagina aan het bekijken
×
×
  • Nieuwe aanmaken...